Jak to wygląda, czyli terapia krok po kroku

Terapia krok po kroku, czyli jak wyglądają rozmowy i spotkania z psychologiem od pierwszej konsultacji, aż po zakończenie procesu psychoterapii.

1. Pierwszy kontakt

Rozmowa z psychologiem w momentach trudnych czy kryzysowych jest jednym z najzdrowszych i najrozsądniejszych rozwiązań. Podstawą do kontaktu jest jednak rozpoznanie sytuacji jako takiej, w której profesjonalna pomoc będzie przydatna.

2. Konsultacje

Pierwsze spotkanie ma charakter konsultacji, której celem jest pogłębione badanie twojej sytuacji i sprawdzenie czy terapia będzie dla ciebie korzystna. Usiądziemy i porozmawiamy o tym, co Cię trapi. Ja będę przede wszystkim uważnie słuchać oraz zadawać pytania, aby ocenić jakie są twoje potrzeby. Będę też ciekawa Twoich oczekiwań dotyczących tego spotkania oraz ewentualnej dalszej terapii.
Zdarza się tak, że osoby przychodzące na pierwsze spotkanie nie do końca wiedzą, jaki jest ich problem i jakiej pomocy oczekują. W czasie tego spotkania wspólnie spróbujemy ustalić skąd się bierze dyskomfort obecny w Twoim życiu. Konsultacje to także okazja by zadać pytania mnie i sprawdzić, czy jestem właściwą osobą dla Ciebie. Doskonale wiem, że zwłaszcza przy pierwszym takim kontakcie pojawia się mnóstwo pytań i wątpliwości. Nie obawiaj się nimi ze mną podzielić. W miarę możliwości chętnie odpowiem na wszystkie. Sama konsultacja również do niczego Cię nie zobowiązuje. Bywa że ktoś przychodzi zapytać „Czy to normalne, że…” , a w trakcie konsultacji odkrywa, iż martwił się zupełnie niepotrzebnie. Możliwe są takie jednorazowe spotkania konsultacyjne lub wspierające, bez intencji rozpoczęcia psychoterapii.
W innym wypadku możemy się też umówić na wspólną pracę terapeutyczną, oczywiście pod warunkiem, że wspólnie uznamy to za dobry pomysł. Zaproponuję ci wówczas regularne spotkania w z góry określonym powtarzalnym terminie. Może się też zdarzyć, że terapia u mnie nie będzie dla Ciebie wskazana. Wówczas, w wyniku takiej konsultacji zaproponuje Ci skorzystanie z innego rodzaju pomocy u innego specjalisty. Będzie to zawsze w twoim najlepszym interesie.

Konsultacje mogą objąć więcej niż jedno spotkanie (w praktyce od 1 do 3 spotkań).

3. Regularne sesje terapeutyczne

Rezultatem wcześniejszych konsultacji może być regularna terapia, której cel został ustalony w trakcie poprzednich spotkań. Może się jednak zdarzyć, że praca nad jednym problemem, odkryje inny ukryty pod spodem. Wówczas możliwa jest zmiana czy doprecyzowanie umówionego wcześniej celu, jednak wszelkie tego typu zmiany najpierw wspólnie ustalamy. Proces terapeutyczny wymaga zaufania i obustronnego zaangażowania. Jeśli z jakiegoś powodu ktoś nie może pojawić się na spotkaniu, wówczas przejawem szacunku dla wspólnej pracy jest uprzedzenie o tym co najmniej dzień wcześniej.
Zwykle nasza praca będzie przypominała rozmowę. Czasem mogą się pojawić swego rodzaju zadania domowe, chociaż nie będą one przeze mnie narzucane. Będą raczej podchwyceniem tego, co zostanie wniesione podczas spotkania. Jednym z moich założeń w pracy terapeutycznej jest bowiem uznawania klienta za eksperta od własnego życia. Ja tymczasem jestem ekspertem od umożliwiania pozytywnych zmian. Stąd tak silny nacisk, który kładę na naszą współpracę.
W trakcie właściwej terapii pojawiać się będą bardzo silne emocje i w tych krytycznych momentach szczególnie ważne jest, aby wytrzymać do końca. Jednym z zadań terapii jest ubieranie trudnych i bolesnych uczuć w słowa, przepracowywanie ich, aby móc się od nich uwolnić. Dzięki temu pojawia się przestrzeń dla uczuć przyjemnych i radosnych. Czasami trudno zrozumieć, w jaki sposób zagłębianie się w bolesne uczucia może być pomocne, ale zauważmy, że w przeciwnym wypadku zostają one w środku i możesz nosić je jak zbędny ciężar już na zawsze. Nie ma ucieczki przed samym sobą.
Środkowa część terapii jest najtrudniejsza. Wymaga zaangażowania i zaufania. Wymaga też partnerstwa terapeuty oraz klienta we wspólnej pracy. To wewnątrz bezpiecznego wnętrza gabinetu możesz mówić wszystko i oczekiwać akceptacji. Jednocześnie moim jest stawiać wyzwania tym częściom twojej osobowości lub tym zachowaniom, które cię wstrzymują przed rozwojem i czerpaniem satysfakcji z życia. Chwilami może to być nieprzyjemne, dlatego ważne jest byś mówił o tym, co czujesz. Bolesne wspomnienia, frustracje czy uczucia, które będą się pojawiały są naturalnym elementem terapii. Mimo tego zawsze gdy poczujesz dyskomfort lub uznasz że nie jesteś gotowy, aby nad czymś pracować, koniecznie powinieneś to zasygnalizować.
Cała praca w gabinecie psychologicznym wraz z wszelkimi zapisami sesji pozostaje poufna.

4. Zakończenie procesu psychoterapii

Po pewnym czasie, możemy dojść do wniosku, że wspólnie odnieśliśmy sukces i osiągnąłeś swój cel. Wówczas terapia nie będzie już potrzebna. Zatem kiedy dotrzemy do tego punktu, ostatnia sesja może zostać poświęcona na podsumowanie tego, na co się na wstępie umawialiśmy. Upewnimy się, czy odczuwasz zmianę jako zdrową, korzystną i trwałą. Często paradoksalnie wszelkie objawy w tym momencie się nasilają lecz jest to zwykle krótką przejściową reakcją na zakończenie kontaktu terapeutycznego. Jednak pamiętaj, że zawsze jesteś zaproszony do ponownego kontaktu.